BİR PARÇA

Yine uyku tutmadı iyi mi ?
İçimde bir boşluk hissi var...
Bu öyle bir boşluk ki hiçbir zaman yerini dolduramayacakmışım gibi hep öyle kalması gerekiyormuş gibi hissettiriyor.
Acılar insanı olgunlaştırıyor.Kayıpların yerini yaralar bıraksa da kabuk tutmasına da acı izin veriyor.
Bazen bazı şeyleri o kadar düzeltebilmek isterdim ki...
Belki o zaman bu insanlar daha vicdanlı,dürüst,
hoşgörülü ve "insan" olurlardı.
Kapanmayan yaralar vardır bir de.Üstüne merhem sürdükçe kabuk bağlamaz da kanar da kanar bir süre.
Bazı insanlar da böyledir işte.Anlamak yerine kanatırlar tüm nefretleriyle saldırırlar iyi olan her şeye.
İyi olan her şeye karşı bu nefret,kin niye ?
Neden ?
Asıl kötü olan her şeye karşı gelmemiz gerekirken neden hep tam tersini yapar insan?
Aklımda binbir soru...
Gecenin ikisi.
Belki de benim gibi bir parça umudu olan insanlar vardır.
Kıyıda köşede sakladıkları bir parça umut,vicdan,
dürüstlük ve hoşgörü.
Çok zor değil !
İyi olan tüm her şey yaşamalı.Öyle bir yaşamalı ki yeryüzündeki tüm kötülükler silinsin !